|
|
Elihu komt aan t woord (32:1-37:24)
|
Job 32
01Dou huilen dij drij manlu der mit op tegen Job in te goan: hai bleef ja toch volholden dat e onschuldeg was.
02Mor dou wer Elihu, zeun van Barachel oet Buz, oet Ram zien femilie, kwoad op Job, omdat e mainde tegen God over in zien recht te stoan.
03Hai wer ook grammiedeg op Job zien drij vrunden, omdat ze niks tegen Job inbrengen konden en hom toch schuldeg verkloarden.
04Elihu haar zok eerst stilholden tot Job oetsproken was, omreden zai wazzen aalmoal older as hai.
05Mor dou e gewoar wer dat dij drij aandern niks weerom te zeggen haren, wer e haildaal vergrèld
06en zee:
"Ik bin nog jonk en ie binnen al op joaren,
doarom heb k mie woard om te zeggen hou of ik ter over denk.
07Ik zee bie miezulm: Loat olderdom mor aan t woord,
loat de joaren heur wieshaid verkundegen.
08Mor t is allenneg God zien gaist in n mensk,
oam van Aalmachtege dij hom inzicht geft.
09Lu op joaren hebben wieshaid nait in pacht,
ol mensken hebben nait altied n goud oordail.
10 Doarom zeg ik joe: luster noar mie,
loat mie ook ais zeggen hou of ik ter over denk.
11 Nou den, ik heb wacht tot ie oetproat wazzen,
ik heb joen verhoalen aanheurd,
tot ie verlet om woorden kregen.
12 k Heb goud acht geven op wat ie zeden,
mor gainent van joe kon Job op stee zetten,
gainain kon hom weerwoord geven.
13 Nou mout ie nait zeggen: 'Wie hebben de wieshaid:
allenneg God kin hom aan, n mensk nait!'
14 Tegen mie het hai ja nog gain woord zegd,
ik zel nait bie hom aankommen mit wat ie betoogd hebben.
15 Zai binnen ja riddersloagen, Job,
ze waiten niks meer te zeggen,
ze stoan mit mond vol tanden.
16 Mout ik nog laanger op heur wachten?
Ze binnen ja oetproat,
ze stoan doar mor en geven gain beschaaid meer.
17 Nou bin ik aan bod om wat te zeggen,
ik zel joe oetstokken hou of t zit.
18 Ik zit aan haals tou vol:
t mout ter oet!
19 Vanbinnen bin k as jonge wien dij der oet wil,
net as n zak vol wien dij op knappen staait.
20 Ik mout proaten, dat zel mie lucht geven,
ik mout mond opendoun en zeggen wat of k denk.
21 Ik kiek gain mensk noar ogen,
ik proat gainent noar mond.
22 Smaigeln, doar wil k niks mit te doun hebben,
hai dij mie moakt het, zol mie votdoalek aan zied vegen.
|
Job 33
01Nou den, Job, luster noar mien woorden,
knup die goud in oren wat ik aalmoal te zeggen heb.
02Let op, ik dou mien mond open,
woorden liggen mie op tipke van tong.
03Ze kommen mie recht oet t haart,
k zel liekoet zeggen hou of k ter over denk.
04Gaist van God het mie moakt,
oam van Aalmachtege dut mie leven.
05Geef mie beschaaid astoe kinst,
zet die schrap en goa tegen mie in.
06Dou der denk om: doe en ik binnen veur God geliek,
doe bist net as ik, moakt van n klaaikloet.
07Moak die mor nait benaauwd,
k zel die t nait stoer moaken.
08Joa, k ston der bie doustoe zeest
- en ik heur die t nog zeggen -:
09'Ik bin onschuldeg, k heb niks misdoan,
ik bin zuver, k heb gain schuld.
10 Toch het God n reden vonden om mie aan te pakken,
hai behandelt mie as zien vijand.
11 Hai zet mie vouten in t blok,
hai gaait aal mien gangen noa.'
12 Mor doe hest t mis, dat kin k die wel vertellen:
God staait ja vèr boven n mensk.
13 Woarom moakst hom verwieten,
woarom zegstoe: 'Hai zegt niks weerom as ain t tegen hom het'?
14 God zegt wel degelk wat weerom, op meer as ain menaaier,
mor gainain dij der acht op geft.
15 In dreumen, in viziounen bie naacht,
as mensken daip in sloap binnen,
of as ze op bèr liggen te doddern,
16 den flustert hai mensken wat in t oor,
of let heur schrikken - n nachtmerrie,
17 om heur òf te holden van minne doaden,
om heur veur grootseghaid te bewoaren.
18 Hai redt hom van t graf
en oversteek van doodsrevier.
19 n Aander leert zien les as e mit kripsie op bèr te liggen komt
en zien liggoam aalaan vecht tegen koors.
20 Eten schudt e zok veur,
al is t ook zien lekkerste kost.
21 Zien liggoam teert vot doar je bie stoan,
vèl over bonk, nait om aan te zain.
22 Hai staait al mit ain bain in t graf,
is op staarven noa dood.
23 Mor as ter ain is dij veur hom opkomt,
ain van God zien doezenden engels,
om hom weer op t rechte pad te brengen,
24 en as God hom den genoadeg is en zegt:
'Loat hom lopen, loat hom nait in t graf terecht kommen,
hai het genog leergeld betoald,'
25 den wordt e weer jonk en staark,
hai komt in zien twijde jeugd.
26 Hai kin weer beden tou God en dij is hom tougedoan,
vol bliedschop kin e hom onder ogen kommen,
God het hom zien welwezen weeromgeven.
27 Den zingt e t oet en zegt tegen elk:
'k Haar zundegd en verkeerd doan,
mor hai het mie t nait aanrekend.
28 Hai het mie red van t graf,
ik mag leven en t licht weer zain.'
29 Joa wis, dat aalmoal dut God,
aal mor weer dut e dat veur n mensk:
30 hai hoalt hom bie t graf vandoan,
zien levent krigt weer glaans.
31 Luster goud, Job! Heur mie aan,
hol die even stil en loat mie mien verhoal doun.
32 Astoe den wat te zeggen hest, kom der mit veurndag,
zeg t gerust - ik geef die geern geliek.
33 Mor astoe niks te zeggen waist, luster den noar mie,
hol die stil en loat mie die t den mor vertellen."
|
Job 34
01En Elihu ging wieder:
02"Ie wieze manlu, heur noar mien woorden,
ie dij ales waiten, luster goud!
03t Oor keurt woorden ja,
zo as tong t eten pruift.
04Loat wie den mitnkander oetzuiken wat recht is,
en mit mekoar oetvinden wat goud is.
05Job het ja zegd: 'Ik stoa in mien recht,
mor God geft mie mien recht nait.
06Ik heb geliek en hai het logen,
n piel dij mie de dood dut het mie roakt, ook al heb ik niks doan.'
07Heb ie ooit zo'n man as Job zain,
dij n lasterproat het of t niks is,
08dij mit misdoadegers op en deel gaait,
en zok ofgeft mit min volk?
09Hai het ja zegd:
'Wat heb ie der aan as je goud opschaiten kinnen mit God?'
10 Ie, dij zo klouk binnen, luster doarom noar mie:
God het niks mit kwoad van doun,
Aalmachtege dut nooit gain onrecht.
11 Nee, elk krigt van hom juust loon noar waarken,
en al noar zien doun is, wordt hom t thoesbrocht.
12 Woarachteg, God dut gain minne dingen,
Aalmachtege dut gain onrecht.
13 Is ter wel ain dij hom t bestuur van wereld in handen geven het,
en hom macht geven over haile wereld?
14 As hai bloots aandacht haar veur zokzulm,
en zien gaist en levensoam terog roupen zol,
15 den was t in ainmoal doan mit t haile mensdom,
en mensk zol weer stof worden.
16 Nou Job, astoe nou verstandeg bist, luster,
zet dien oren wiedwoagen open veur wat ik zeg.
17 Zol ain dij t recht niks in reken het, regaaiern kinnen?
Hou duurstoe hom veroordailen dij machteg en rechtveerdeg is,
18 dij tegen n keunenk zegt: 'Doe kerel van niks!'
en 'Minhoed!' tegen lu van oadel?
19 Dij vorsten nait noar ogen kikt,
en meerderman nait veurtrekt bie minderman?
Hai het heur ja aalmoal moakt mit aigen handen.
20 Inains binnen ze weg, joa, midden in naacht,
vernoamen kommen om en t is doan mit heur,
machtegen worden zunder gedounte aan zied schoven.
21 Want Gods ogen goan over mensk zien wegen,
en aal zien stappen zugt e.
22 t Is nooit zo duuster, zo swaart,
dat minhoeden doar bezied kroepen kinnen.
23 Hai let ja gainain in t veuren waiten,
wanneer dat e veur Gods gericht verschienen mout.
24 Hai moakt kòrte metten mit grode heren
en zet aandern in heur stee.
25 Hai het ja wel deur wat ze doun,
midden in naacht roamt e heur ondersteboven,
doar liggen ze, vermorzeld.
26 Om heur minne doaden vergraimt e heur,
en elk staait ter bie en kikt ter noar.
27 Ze gingen ja heur aigen gaang,
deden nait wat of e zegd haar,
28 om héúr raipen aarme lu hom aan om hulp,
hai heurde t jammern van dij der onderdeur gingen.
29 Mor as hai t swiegen der tou dut, wèl kin doar wat van zeggen?
As hai zok verschoelt, wèl vernemt den wat van hom?
Netgliek of t nou gaait om n hail volk of bloots om ain man:
30 t mout toch nait kinnen dat zo'n minhoed keunenk wordt,
ain dij t volk vangt in zien struup!
31 Stel die nou ais veur, dat ain tegen God zegt:
'Ik heb mie mishad, mor k zel t nait weer doun.
32 Wat ik nog nait deurheb, breng mie dat bie,
as k wat verkeerds doan heb: t zel nait weer gebeuren' -
33 mout God t den volgens die toch vergelden?
Mor dóé hest toch kapsie moakt op zien doun?
Doe hest t mor veur t kaizen, ik hol mie der boeten.
Zeg nou wastoe denkst!
34 Verstandege lu zellen tegen mie zeggen,
en n klouk man dij noar mie lustert:
35 'Job? Dij prat noardat e verstand het,
hai wait nait woar of hai t over het.
36 Wer e nog mor meer oetperbaaierd,
hai revelt ja as ain dij van God en gebod niks hebben mout.'
37 Bie zien aander zunden wordt e ook nog balstureg,
doar wie bie zitten, vrift e zok in handen,
en zet n grode mond op tegen God."
|
Job 35
01En Elihu ging wieder:
02"Mainst echt dastoe geliek hest,
astoe t hest over 'mien recht tegen God over'?
03En dastoe zegst: 'Wat wor ie der beter van, God,
en wat wor ik ter wiezer van as k nait zundeg?'
04k Wil die doar wel n antwoord op geven
en dien vrunden mit die:
05Kiek ais goud noar hemel
en noar wolken, hoog boven die.
06Astoe verkeerd dust, wat moakt God dat oet?
Astoe aalaan zundegst, wat kin hom dat aigelks verschelen?
07Astoe rechtveerdeg bist, wat perfiet het e doarvan,
wat wordt hai doar beter van?
08Dien minne doaden -
doar het allenneg n mensk zo astoe zulm bist van te lieden,
en t goie dastoe dust, levert bloots n aander wat op.
09Mensken dij der haile bot onder zitten, jammern t oet,
ze roupen en reren om t geweld van machtege lu.
10 Mor gainain dij zegt: 'Woar is God dij mie moakt het,
dij mie in naacht lofzangen ingeft,
11 dij ons meer biebrengt as daaiern in t veld doun,
ons wiezer moakt as vogels in lucht?'
12 Den kinnen ze roupen blieven zunder dat e beschaaid geft,
vanwege grootshaid van minne lu.
13 Mor t is aalmoal om sunt, God lustert ter nait noar,
Aalmachtege het ter gain bosschop aan.
14 Mor noar die zel hai in gain gevaal lustern,
omdastoe zegst: 'Men krigt hom nait te zain.
Mien zoak ligt bie hom veur - k mout mor op hom wachten.'
15 Mor nou, omdat zien kwoadhaid die nog nait aanpakt het,
omdat hai gain aandacht het veur dien opstandeghaid,
16 nou zet Job n grode mond op
mit lege, dikke proat."
|
Job 36
01Elihu ging wieder:
02"Heb nog eefkes geduld mit mie, den leg ik die oet,
dat ter nog meer veur God te zeggen is.
03Aal wat ik wait, zel k opdaipen
en hom dij mie moakt het, recht doun.
04Want wis en woarachteg, wat ik te zeggen heb is zuvere woarhaid,
veur die staait ain dij wait woar of e t over het.
05Dou der denk om: God is machteg, toch is gain mensk hom te min,
meroakel groot is zien verstand.
06Minne lu let e nait in t levent,
aarme stumpers geft e heur recht.
07Hai verlust rechtveerdegen nait oet t oog,
nee, hai zet heur veur aaid bie keunenks op troon,
hoog stoan ze in aanzain.
08En as mensken in kettens klonken binnen,
kneveld deur koorden van ellèn,
09den let e heur zain wat ze oethoald hebben,
heur misstappen, oet grootseghaid doan.
10 Hai let heur zien woarschaauwen in oren klinken
en zegt, dat ze opholden mouten mit kwoad doun.
11 As ze lustern willen en hom onderdoaneg binnen,
den slieten ze heur doagen in gelok,
brengen heur joaren deur in weelde.
12 Mor lustern ze nait, den zellen ze doodsrevier oversteken
en staarven in onverstand.
13 Dij niks van God waiten willen, blieven opstandeg,
as hai heur knevelt, roupen ze nait om hulp.
14 Veur heur tied kommen ze aan heur èn
noa n levent in schaande.
15 Mor God redt dij der maal aan tou binnen,
juust deur heur ellèn dut e heur ogen opengoan.
16 Zo wol hai die ook votlokken oet dien ellèn en benaauwdens,
die in roemte brengen doarstoe vrij oamen kinst,
noar rust van dien toavel vol lekker eten.
17 Mor t oordail dat goddeloze treft, is ook over die kommen,
n oordail, dastoe verdaind hest.
18 Loat dien gram die nait mitslepen,
verkiek die nait op hoge pries dijstoe betoalen most.
19 Het dien riekdom, of aal dien schrippen en knooien,
die hulpen doustoe in nood zatst?
20 Longer nait noar dij naacht
as haile volken votjagd worden van heur stee.
21 Woar die! Geef die nait over aan t kwoad,
doar bistoe ja net deur in t ongelok te laande kommen.
22 Dou der denk om! Hoog is God in zien macht!
Wèl is n leermeester as hai?
23 Wèl kin hom veurschrieven wat e doun mout,
wèl kin zeggen: 'Dat dou ie verkeerd!'?
24 Wees ter op bedocht dat ie hoog opgeven over zien waark,
ale mensken zingen der ja over,
25 elkenain kikt ter noar op,
bewondert t - mor op ofstand.
26 Joa, God is groot, kinnen der mit t verstand nait bie,
nait noa te goan is t getal van zien joaren.
27 Wotterdruppen schept hai tou zee oet,
veraandert ze van dook in regen,
28 doar wolken van overstromen,
regen klettert deel op mensken.
29 Joa, wèl kin t bevatten: t zaailen van wolken,
t grommeln van dunder oet zien tènt?
30 Kiek, hemel let e boaden in zien licht,
t daipste van zeeën legt e bloot.
31 Zo oordailt hai over volken,
zo geft e mensken ook eten in overvloud.
32 In elke haand pakt e n weerlicht,
hai slingert ze liek op t doul òf.
33 Dundersloagen kundegen hom aan,
baisten vernemen ook: hai komt ter aan.
|
Job 37
01Joa, t haart gaait mie der van te keer
en bonkt mie in haals.
02Luster! Luster toch noar t doavern van zien stem.
noar t grommeln dat tou zien mond oetkomt.
03Onder haile hemel let hai t heuren,
tot in ale houken van wereld tou is zien weerlicht te zain,
04Doar achteraan doavert zien dunder,
t machteg boldern van zien stem,
as e ainmoal begunt, komt ter nog veul meer lös.
05Meroakel dundert God mit zien stem,
hai dut grode dingen, kinnen der mit t verstand nait bie.
06Hai zegt tegen snij: 'Vaal deel op eerde!'
en tegen gobbe: 'Kom mit bakken vol noar beneden!'
07Zo legt e handen van ale mensken stil,
dat elk wait het van wat God kin.
08Wilde daaiern zuiken n hènkommen in heur holen,
ze kroepen vot in heur leger.
09Störmwind komt oet zien koamer in t zuden,
noordewinden brengen kolde.
10 God zien oazem geft ies,
wiede wottervlakte wordt spiekerhaard.
11 Joa, dikke wolken moakt e swoar van wotter,
hai smit zien weerlichten der dwaars deur hèn,
12 ze vlaigen aal kanten op, zo as hai ze stuurt,
ze doun wat hai zegt, over haile wereld.
13 Of t nou is om eerde te stravven,
of as bewies van zien goudens - hai stuurt ze liek op t doul òf.
14 Luster nou goud, Job,
stoa stil bie God zien wonders!
15 Waistoe wel hou God wolken bestelt,
hou of e weerlicht flitsen let?
16 Hestoe wel deur hou of wolken sweven,
hou hai dij ales wait, aal zokse wonders dut?
17 Klaaier worden die ja veuls te hait
as eerde in swiem ligt onder zudewind,
18 kinstoe den net as hai t hemelverwulf plathoamern
totdat dij zo haard is as n goten spaigel?
19 Vertel ons ais wat wie tegen hom te zeggen hebben;
wie kriegen t nait op n riegje, wie leven ja in t duustern.
20 Zol hom t verteld worden as ik wat zeg?
Wèl zegt dat woorden bie hom overkommen?
21 t Aine moment gaait zun schoel achter wolken,
t aander ogenblik stroalt e aan lucht -
wind het ales schoonveegd.
22 Oet t noorden komt n golden glaans:
God, in aal zien stoatsie - om baang van te worden.
23 d'Aalmachtege, doar kin we nait bie,
geweldeg is e in kracht en recht,
nooit dut hai tekòrt aan zien rechtveerdeghaid.
24 Doarom het elk ontzag veur hom;
hai toalt nait noar wèl wies is in aigen ogen."
|
|
